əbna
ƏBNA’ ə. «ibn» c. oğullar
сущ. устар. сыны. Əbnayi-vətən сыны Родины
is. [ər. “ibn” söz. cəmi] klas. Övladlar, oğullar (adətən izafət tərkiblərində işlənir). Əbnayi-vətən vəqf eləyir vəslinə canın; Həm ruhi-rəvanın