ƏLÇİM

сущ. кудель (пучок вычесанной шерсти, приготовленный для пряжи)
ƏLÇATMAZLIQ
ƏLDARAĞI
OBASTAN VİKİ
Əlçim
Əlçim — yuyulub didilərək təmizlənmiş yunu daranmış yunun asan əyirmək məqsədilə hazırlanan əl içi boyda yun. Yunu daramaq üçün xüsusi daraqdan (yun darağından) istifadə edirdilər. Didilib hazırlanmış yunu yun darağı ilə darıyır, daranma zamanı yun sümək və ya əlçim (əlçək, əlçin) şəklinə salınır.

Digər lüğətlərdə

акклиматизацио́нный надлежа́ть предъюбиле́йный синдици́рованный электроосвеще́ние гекта́рный лысе́ть пиа́ровский подкопы́тник потре́бовать расси́живать clubman emplanement hogmaned hooray mesne on-again off-again open-stack radio-controlled sceptre slung shot перевернуть смолкать стенание стипендиат