əlçim, Azərbaycan Dilinin Orfoqrafiya Lüğəti. Obastan - onlayn lüğətlər və ensiklopediyalar

Əlçim

Əlçim — yuyulub didilərək təmizlənmiş yunu daranmış yunun asan əyirmək məqsədilə hazırlanan əl içi boyda yun. Yunu daramaq üçün xüsusi daraqdan (yun darağından) istifadə edirdilər. Didilib hazırlanmış yunu yun darağı ilə darıyır, daranma zamanı yun sümək və ya əlçim (əlçək, əlçin) şəklinə salınır.

Digər lüğətlərdə

ƏLÇİM,

ƏLÇİN сущ. пилте, садра гъиле кьуна чхрадал гъал ийиз жедай кьадар (йис); bir əlçim са капаш, садра гъиле кьаз жедай кьадар
Tam oxu »
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti
ƏLÇİM

Cəhrədə ip əyirərkən əldə tutulan yun dəstəsinə əlçim deyilir. Buradakı -çim “tutam”, “dəstə” mənasını verən müstəqil sözdür (şəkilçi deyil)
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti
ƏLÇİM

сущ. кудель (пучок вычесанной шерсти, приготовленный для пряжи)
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət
ƏLÇİM

I (Cəlilabad, Füzuli, Göyçay, Kürdəmir, Qarakilsə, Lənkəran, Masallı, Oğuz, Salyan, Yardımlı, Ucar) əl boyda təmiz daranmış yun
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.
ƏLÇİM

is. Bir dəfədə əldə tutulub cəhrədə ip halına gətirilə bilən qədər (yun). O arvad gündə yüz əlçim yun əyirir
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ƏLÇİM

кудель, очес, пенька, льна
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət

əlçim

Digər lüğətlərdə

ƏLÇİM,

ƏLÇİM

ƏLÇİM

ƏLÇİM

ƏLÇİM

ƏLÇİM

Obastana Qoşul.