ƏLÇİM,

ƏLÇİN сущ. пилте, садра гъиле кьуна чхрадал гъал ийиз жедай кьадар (йис); bir əlçim са капаш, садра гъиле кьаз жедай кьадар.
ƏLÇATMAZLIQ
ƏLDARAĞI
OBASTAN VİKİ
Əlçim
Əlçim — yuyulub didilərək təmizlənmiş yunu daranmış yunun asan əyirmək məqsədilə hazırlanan əl içi boyda yun. Yunu daramaq üçün xüsusi daraqdan (yun darağından) istifadə edirdilər. Didilib hazırlanmış yunu yun darağı ilə darıyır, daranma zamanı yun sümək və ya əlçim (əlçək, əlçin) şəklinə salınır.

Digər lüğətlərdə

котиро́вочный ме́стничать обволо́чь прекапри́зный при́толка прича́стница совино́вник схлёбывать тёсаный агу́кать большо́й ископа́емый невпроворо́т нитра́ты облепля́ть у́стьевый fetisheer kinkle knothole Lush overdetermination X-ray кашлять омертвить пролёт