1. Bütöv bir şeyin bir qismi yox olmaq. Şüşənin ağzını möhkəm qapamasan, spirt uçub əskiləcək.
// Azalmaq. Adamların sayı getdikcə əskilir.
– Əskilməsin təravətin ey əşki-laləgun.
Günəş qüruba doğru əyilmiş, hərəkət əskilmişdi.
2. məc. Alçalmaq, özünü alçaltmaq, hörmətdən, nüfuzdan salmaq.