ƏZİNİK

sif.
1. Əzik, əzilmiş. Əzinik qovun.
2. Yorğun, üzgün, əzgin.
Mədəd işdən qayıdandan sonra əzinik (z.) yerə girdi, bir azdan yuxuladı. S.Rəhimov.

3. Mərhəmət diləyən, yalvarıcı, yazıq.
O, əzinik bir səs çıxardı: – Ağa, rəhm edin! S.Rəhimov.

Синонимы

  • ƏZİNİK yorğun — üzgün
  • ƏZİNİK zədəli — yaralı

Антонимы

  • ƏZİNİK ƏZİNİK – GÜMRAH Mədəd işdən qayıdandan sonra əzinik yerə girdi, bir azdan yuxuladı (S.Rəhimov); Səhər yerindən gümrah durdu
ƏZİMÜŞŞAN
ƏZİNTİ

Значение слова в других словарях