ж (мн. беды) fəlakət, müsibət, bədbəxtlik, bəla, zaval; ◊ на беду bədbəxtlikdən; не беда eybi yoxdur; беда как... həddindən çox; что за беда! əhəmiyyəti yoxdur; nə olsun ki.
ж (мн. беды) fəlakət, müsibət, bədbəxtlik, bəla, zaval; ◊ на беду bədbəxtlikdən; не беда eybi yoxdur; беда как... həddindən çox; что за беда! əhəmiyyəti yoxdur; nə olsun ki.
1. -ы; ж. см. тж. беда 1., беда 2., на беду, не беда, эка беда, бедка Очень большая неприятность; несчастье, горе. Беда случилась, приключилась. Навлечь, отвести беду. Попасть в беду. Выручить из беды
Полностью »бедбахтвал; бала; мусибат. ♦ не беда айиб авач, са акьван кар туш, са еке бала туш; на беду бахтсузвиляй; что за беда! вуч хьана кьван, еке кар хьанач
Полностью »