ВЕТЕР
гар. ♦ бросать слова на ветер гафар гьавайда, фикир тагана лугьун; держать нос по
ветру гар къведай патахъ нер элкъуьрун (яни гзафбру майил ийизвай кардин терефдихъ фин); итти, куда ветер дует яд фидай патахъ ппер ягъун, гъуьргъуь еб хьиз гьар патахъ фин.