ж (мн. горы); 1. dağ; 2. məc. yığın, qalaq; ◊ не за горами (1. yaxınlıqdadır, yaxındadır; 2. yaxın zamanda, tezliklə (olacaq), az qalıb, стоять горой (за кого, что) (dalında) dağ kimi dayanmaq, arxa olmaq, müdafiə etmək; гора на душе (лежит) üstümdə elə bil dağ var; гора с плеч (свалилась) üstümdən elə bil dağ götürüldü; гору своротить (сдвинуть) dağı dağ üstünə qoymaq; в гору идти (подниматься) irəliləmək, artmaq, yüksəlmək; по горам, но долам bax дол; под гору идти (катиться) düşmək, tənəzzül etmək; надеяться как на каменную гору на кого-что güvənmək, bel bağlamaq; пир горой qonaqlıq, büsat.