ДАЛУ¹

(-ди, -да, -яр) 1. dal, arxa, kürək, bel; 2. məc. arxa, himayəçi, dayaq, müdafiə edən, havadar, istinadgah, kömək; далудихъ акъвазун arxa durmaq, havadarlıq etmək, himayə etmək, müdafiə etmək; 3. nəsil, əcdad, nəslin davamçısı (oğlan uşağı); 4. arxa, arxa tərəf, dal tərəf; кӀвалин далу пад evin arxa tərəfi; далудихъай ягъун arxadan vurmaq; 5. söykənəcək (stulda, skamyada və s.); * далу агалдун (далу кутун) arxalanmaq, güvənmək, bel bağlamaq; душмандихъ далу агулдмир. Ata. sözü düşmənə bel bağlama; далу чилив гун a) arxası yerə gəlmək, dalını yerə vermək, basılmaq, məğlub olmaq; b) kürəyini yerə vurmaq (qoymaq), basmaq, məğlub etmək; далу чилив тагун a) arxası yerə dəyməmək, basılmamaq, məğlub olmamaq; b) məc. inad etmək, israr etmək, sözündən geri çəkilməmək; далу элкъуьрун məc. arxa çevirmək, dal çevirmək, üz döndərmək.