ЕСИР

(-ди, -да, -ар) 1. əsir; kölə, qul, məhkum; 2. məc. dustaq; 3. məc. yesir, vurğun, məftun, mübtəla; * есир авун a) əsir etmək, əsir almaq; b) azadlıqdan məhrum etmək; c) məc. məftun etmək, cəzb etmək, bənd etmək; есир хьун a) əsir olmaq, əsir düşmək; b) azadlıqdan məhrum olmaq; c) tamamilə tabe olmaq; ç) məc. məftun olmaq, bənd olmaq, vurulmaq.