ИДИОМ м, ИДИОМА ж
dilç. idiom (bir dilə xas olan və mənası tərkib hissələrini təşkil edən sözlərin ayrı-ayrılıqda götürülən mənası ilə düz gəlməyən sabit söz birləşməsi, məs.: rusca “баклуши бить” və yaxud azərbaycanca “gözünün odunu almaq”).
ИДИОМ м, ИДИОМА ж
dilç. idiom (bir dilə xas olan və mənası tərkib hissələrini təşkil edən sözlərin ayrı-ayrılıqda götürülən mənası ilə düz gəlməyən sabit söz birləşməsi, məs.: rusca “баклуши бить” və yaxud azərbaycanca “gözünün odunu almaq”).