РАЗРЫВ
1. атIун (алакъа), ара атIун, алакъаяр атIун. 2. хъиткьинун; пад-пад хьун. 3. пад
акъатай чка.
м 1. kəsilmə, qırılma (əlaqə); üzülmə; 2. partlama, partlayış; разрыв бомбы bombanın partlaması; 3. yarıq, ara, qırıq; yarılmış yer; разрыв линии фрон
Tam oxu »1. kəsilmə, qırılma, üzülmə; 2. partlama; 3. yarıq, ara, qırıq, yarılmış yer; 4. uyğunsuzluq, rabitəsizlik
Tam oxu »-а; м. см. тж. разрывной 1) к разорвать - разрывать 1), 3), 5) и разорваться - разрываться 1), 2) Разрыв цепи. Разрыв пряжи. Разрыв дипломатических отношений. Испытание материалов на разрыв. (спец.; н
Tam oxu »