СИР

араб, сущ.; -ди, -да; -ер, -ери, -ера масадбурухъай чуьнуьхнавай фикир, мурад. Гъейри бед яд ксариз сир чир мийир... Е. Э. Багьалу яр. На рикӀин сир лугьудай хьи заз, гуьзел. Е. Э. Г'уьзел. Ваз рикӀивай зун кӀан ятӀа, Чи кьведан сир сад хьуй, гуьзел. Ф. Паб, гъуьл хьана сад тушиз сир, Мегер ян зун на кьур есир? Нагагь кватӀа закни тахсир, Ая кван успат, гуьзел яр. С. С.. Гъуьлуьнни папан гьуьжет. Амма Седефан сирдай кьил акъат тавур къуншийри масакӀа лугьузвай З. Э. Муькъвел гелер. Тажуб хьана садбур хейлин Кьил такьатиз сиринай: «Де вуч кар я лам хьун сейли, Вични саки вирина?. А. Ал. Крчар алай лам.

* сир авун гл са гьихьтин ятӀани мураддалди сир маса касдиз ахъаюн. Икьван гагъди нив авуна за ви сир? Е. Э. Эминни адан яр.

* сир гун \[ахъаюн\] гл., ни низ чуьуьхнавай фикир, мурад масадбуруз лугьун, машгьурун. Гьич садрани сир чарадаз гайид туш. Е. Э. Эминни адан яр. Вучиз гуда чарадаз сир? Вахъ гьич ихтибар амач хьи. С. С. Урусатдиз. Несигьат хьуй зи патай квез, Сир ахъаймир гьар акурдаз. Н. Сам. Гаф атайла, рахан герек. На Забитаз ахьая сир, адан ашкъи чими рагъ я, Чи арада рикӀ чӀулав тир буьндуьгуьр кас тахьурай, яр. З. Р. Яр. Антоним: сир хуьн.

* сир хуьн гл., ни нин чуьнуьхнавай фикир, мурад масадбуруз лугьун тавун. Риза-Къули-Мирзедин чинебан къуллугъар, махсуси буйругъар вири гьа и сир хуьз алакьдай, викӀегь лукӀра кьилиз акъудзавай. З. Р. Гьажи Давуд. Антоним: сир гун (ахъаюн).

СИНЯГЪ
СИРАТӀАЛ

Digər lüğətlərdə