СПОРИТЬ
несов. гьуьжет авун.
несов. 1. mübahisə etmək, bəhs etmək, höcətləşmək, deyişmək, sözə gəlmək; 2. mübarizə etmək, çəkişmək; bəhsə girişmək; 3
Tam oxu »-рю, -ришь; нсв. см. тж. не спорю, кто спорит, никто не спорит 1) а) вести спор 1), возражать кому-л., доказывать что-л. Спорить о литературе. Спорить горячо, яростно. Спорить напрасно. С ним трудно с
Tam oxu »