ТУМ¹

\[ттум\] (-уни, -уна, -ар) 1. quyruq; кицӀин тум it quyruğu; гъуьлягъдин тум атӀана кьил тамир. Ata. sözü ilanın quyruğunu yox, başını əzərlər; 2. məc. əlaltı, köməkçi; кулакдин тум qolçomaq quyruğu; 3. quyruq, qoyun quyruğu; тумун(ин) quyruq -i \[-ı\]; тумун гъери quyruq yağı; 4. yan, sağrı, oturacaq, omba, yanbız; тум чилел эцигун yanını yerə qoymaq, oturmaq; * тум атӀун a) quyruğunu kəsmək; b) məc. pislik etmək, işinə zərər vurmaq; тум галай гъед quyruqlu ulduz, kometa: тум илисун a) quyruğunu qısmaq (it və s. haqqında); b) məc. quyruq qısmaq, qorxub qaçmaq, əkilmək; тум гъиле тагун quyruq ələ verməmək, ələ keçməmək, yaxasını qurtarmaq; тум жакьун məc. qeybət etmək, dalca danışmaq; тум къекъуьрун (тум галтадун) quyruq bulamaq, yaltaqlıq etmək, qılığa girmək; тум кьуларик акатун (тум рикӀиник акатун) məc. quyruğu tələdə qalmaq, quyruğu qapı arasında qalmaq, bilmədən girə düşmək, işi dara düşmək; тум кьвехе хьун bax кьвех; тум хьун quyruq olmaq (daim birinin dalınca düşüb, ondan əl çəkməmək); тумар акалун (тумар гилигун) a) aid etmək, ayağına yazmaq, nahaqdan üstünə qoymaq; b) böhtan atmaq, şər atmaq, qeybət qırmaq; c) vedrə bağlamaq, ələ salmaq, lağa qoymaq, masqara etmək, dolamaq; тумуна гьатун quyruğunu tutmaq, ardına düşmək, təqib etmək, izləmək; тумуна кьуьл эцягъун qovmaq, rədd etmək, kənarlaşdırmaq, çıxartmaq (işdən, evdən və s.); тумунал кьуьл илисун quyruğunu basmaq, quyruğunu tapdalamaq, birinə sataşmaq, dolaşmaq, zərər vermək.