ЭЛЯГЪУН

(-из, эляна, эля/гъ) f. 1. vurmaq, çırpmaq, çarpmaq; hirslə atmaq; гъед кӀанида тум цел эляда. Ata. sözü könlü balıq istəyən quyruğunu suya vurar; 2. qırpmaq, tez-tez yumub açmaq, örtüb açmaq (gözü, kirpiyi); вилер элягъун gözlərini qırpmaq, kirpik çalmaq; 3. boyamaq, rəngləmək (paltar, ip haqqında); гъалар элягъун ipi boyamaq; 4. qatlayıb tikmək, basdırmaq; ценер элягъун ətəyini basdırmaq (paltarın və s.); 5. çıxartmaq; götürmək; 6. müxt. mən.: гъил элягъун a) əl eləmək (etmək), əl işarəsi ilə çağırmaq, əlləmək; b) əlini yelləmək (xudahafizləşmə əlaməti olaraq); мейитдал капӀ элягъун cənazə namazı qılmaq; * ван элягъун bax ван; вилер элядалди göz qırpınca, bir anda, göz açıb yumunca, göz qırpımında; кул элягъун bax кул² \[ккул\]; кьил элягъун bax кьил; сас элягъун bax сас; сивел элягъун yüngülvari qəlyanaltı etmək, gözünün qurdunu öldürmək (dan.).