“Ф” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
(-ри, -ра) c. zirə, cirə (ədviyyat).
klas. əfzəl, daha qiymətli, daha artıq, daha üstün tutulan.
dial. bax ифин.
dial. bax ифирун.
effekt, təsir, nəticə.
(-из, -на, -а) f. 1. geri çağırmaq; 2. “эверун”-un təkr. tərzi; 3. эхверин “эхверун”-un təklif forması
“эвичӀун”-un təkr. tərzi.
1. dözümlü, davamlı; möhkəm; 2. səbirli, dözümlü, hövsələli.
köhn. döyüş meydanı, cəbhə.
fevral.
dözüm, tab; səbir; эхи авун bax эхун; эх(из) хьун dözə bilmək, dözməyi bacarmaq.
“эхун”-un murad forması; bax эхун.
“эхун”-un təklif forması; bax эхун.
1. axır; son; вацран эхир ayın axırı; 2. aqibət, son, nəticə; зулумдин эхир яргъал фидач. Ata. sözü zülmün axırı olmaz; 3
dan. axır-uxur, axır, son.
zərf axırda; nəticədə, nəhayətdə, aqibətdə.
din. axırzaman, dünyanın sonu, qiyamət.
1. axırıncı, sonuncu; 2. son, qəti, qurtaracaq.
axır ki, nəhayət, xülasə.
zərf nəhayət, axırda, ən sonunda.
“экечӀун”-un təkr. tərzi.
“экъечӀун-un təkr. tərzi.
“эличун”-un təkr. tərzi.
bax ихтилат.
bax ихтилатун.
(-из, -на, эх) f. dözmək; qatlaşmaq, tab gətirmək, davam gətirmək; səbir etmək, səbirlə gözləmək, təhəmmül etmək; балкӀанди кӀуру ягъун балкӀанди эхда
(-из, -на, эхциг) f. 1. əlavə etmək, üstünə qoymaq, artırmaq; кьудал пуд эхцигун dördün üstünə üç artırmaq; 2
“эхъуьн”-ün murad forması; bax эхъуьн.
“эхъуьн”-ün təklif forması; bax эхъуьн.
1. kölgə; kölgə yer, kölgəlik; тарцин эхъен ağacın kölgəsi; 2. kölgə, qaraltı; кичӀедаз вичин эхъендикайни кичӀе жеда
(-вез, -вена, -уьхъ) f. çimmək, yuyunmaq; вацӀа эхъуьн çayda çimmək.
(-из, -на, -а) f. çimdirmək, çimizdirmək, yuyundurmaq.
əd. bəli, hə.
(-из, -на, -а) f. çökəltmək, əzmək (basıb, vurub, toxundurub bir yerini).
(-из, -на, эцекь) 1. çökəlmək, əzilmək, içəri batmaq; 2. çökmək; aşağı enmək, dibinə oturmaq (mayenin içərisində olan qum, toz və s
(-из, -на, эциг) 1. müxt. mən.: qoymaq; тӀвар эцигун ad qoymaq; мас эцигун qiymət qoymaq; чан эцигун məc
(-ри, -ра) c. tikinti, inşaat işləri.
эця(гъ) хьун dəymək, toxunmaq.
(-из, эцяна, эцягъ) f. 1. vurmaq, itələmək (bir şeyin ucu ilə); кьуьл эцягъун təpik vurmaq, ayağı ilə vurmaq; кьуьнт эцягъун dirsəklə vurmaq, dümsüklə
(-из, -на, эчигъ) bax эчӀягъун.
(-е, -е, -ер) 1. bel, bədənin ortası; гъил эчӀез ягъун əlini belinə vurmaq; 2. qoltuqaltı (kişi üst köynəyi qoltuğunun altına salınan üçkünc parça)
(-ди, -да, -ар) 1. alaq, alaq otu; эчӀел авун bax эчӀелун; 2. эчӀелар c. məc. dan. tör-töküntü, cəmiyyətin mənən pozulmuş ünsürləri