f.is. кил. öskürmək.
сущ. от глаг. öskürmək: 1. кашляние 2. покашливание 3. подкашливание
“Öskürmək”dən f.is. Öskürmələr, asqırmalar, boğaz arıtmalar birbirinə qarışdı. M.S.Ordubadi. Qaraltının öskürməsi Qüdrətəli üçün naməlumu aşkar etdi