ÜRƏKGETMƏ сущ. чӀур хьун, вич-вичелай фин, чӀур жедай хесет (азар).
i. bax ürəkkeçməsi
сущ. сердечный припадок, сердечный приступ, эпилепсия
is. Xəstəlik, ruhi sarsıntı nəticəsində huşunu itirmə halı; bayğınlıq, bihuşluq. [Mehriban] indi bir ay olardı ki, ürəkkeçmənin əlaməti olan halları ö
ürəkkeçmə