ÜZÜK I is. Barmağa keçirilən bəzək əşyası. Hər əlinə alıb bir danə üzük; Üzüyü dəstinə alan oynasın (M.P.Vaqif).
ÜZÜK II sif. Əldən düşmüş, yorğun. O, üzük adamlar kimi davranırdı.
ÜZÜK I is. Barmağa keçirilən bəzək əşyası. Hər əlinə alıb bir danə üzük; Üzüyü dəstinə alan oynasın (M.P.Vaqif).
ÜZÜK II sif. Əldən düşmüş, yorğun. O, üzük adamlar kimi davranırdı.
is. 1. Əsasən qızıldan qayrılan, bəzək üçün və ya evlilik rəmzi kimi barmağa taxılan halqa; barmaqlıq
Полностью »bax üzgün. [Kərəm:] Dərdü qəm çəkirəm, üzüyəm, üzük; Qıyma mənə, ay ciyərim parəsi! “Əsli və Kərəm”
Полностью »1 сущ. 1. кольцо (металлический ободок, надеваемый на палец руки в качестве украшения или символа брака)
Полностью »i. ring; (finger-)ring; (möhürlü) signetring; nişan üzüyü, bəxt üzüyü weddingring, engagement-ring
Полностью »сущ. 1. тупӀал; qaşsız üzük къаш авачир тупӀал, закӀал; üzük gətirmək (aparmaq) этногр. тупӀал гъун (тухун), рушак лишан кутун патал гададин кӀвалай р
Полностью »1. ÜZÜK [Rübaba:] Sərvinaz xanım hərisini verib, qızın barmağına üzük taxıb gediblər (H.Abbaszadə); ƏYRİMÇƏ (dial
Полностью »