ÜZÜK I is. Barmağa keçirilən bəzək əşyası. Hər əlinə alıb bir danə üzük; Üzüyü dəstinə alan oynasın (M.P.Vaqif).
ÜZÜK II sif. Əldən düşmüş, yorğun. O, üzük adamlar kimi davranırdı.
ÜZÜK I is. Barmağa keçirilən bəzək əşyası. Hər əlinə alıb bir danə üzük; Üzüyü dəstinə alan oynasın (M.P.Vaqif).
ÜZÜK II sif. Əldən düşmüş, yorğun. O, üzük adamlar kimi davranırdı.
is. 1. Əsasən qızıldan qayrılan, bəzək üçün və ya evlilik rəmzi kimi barmağa taxılan halqa; barmaqlıq
Tam oxu »bax üzgün. [Kərəm:] Dərdü qəm çəkirəm, üzüyəm, üzük; Qıyma mənə, ay ciyərim parəsi! “Əsli və Kərəm”
Tam oxu »1 сущ. 1. кольцо (металлический ободок, надеваемый на палец руки в качестве украшения или символа брака)
Tam oxu »i. ring; (finger-)ring; (möhürlü) signetring; nişan üzüyü, bəxt üzüyü weddingring, engagement-ring
Tam oxu »сущ. 1. тупӀал; qaşsız üzük къаш авачир тупӀал, закӀал; üzük gətirmək (aparmaq) этногр. тупӀал гъун (тухун), рушак лишан кутун патал гададин кӀвалай р
Tam oxu »1. ÜZÜK [Rübaba:] Sərvinaz xanım hərisini verib, qızın barmağına üzük taxıb gediblər (H.Abbaszadə); ƏYRİMÇƏ (dial
Tam oxu »