* ата-бата прил. 1) кар алакь тийир, гьакӀан чкӀай. Ам зи ата-бата дуст я. Р. 2) тум-кьил авачир, какахьай, манасуз. # ~ рахунар., ~ теклифар.
* ата-буба сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) бубадин ва я дидедин буба. Ата-буба тир Мусаиб, Мулла кас тир иман патал... С. Диндин неве. 1865 - йисуз зи ата-буба маса дустарни галаз Меккедиз ва Мединадиз фена хтанай. Ш. Ш. Аллагьдин кьадардалди. 2) къадим девиррилай тухумдин кьил. ГьикӀ хьайитӀани, Дуьньядин илимдин тарихда лезгияр чи эрадин сад ва кьвед лагьай виш йисарилай малум я. Чи ата-бубаярни лезги тайифаяр я. А. А. Лезгияр гьинай арадал атана? || К, 1968, 26. ӀX. Дуствал ахьтин чӀехи нямет я хьи, вири халкьарин ата-бубайри гележегдин несилриз ам вилин нини хьиз хуьн веси ийидай. М. М. Лезги тӀвар алатӀа. ЧӀалав акатайвал эгечӀна жедач! Шал ата-бубайри тунвай виридалайни багъа аманат я. Р. Гь. Чун чаз килигайла.
* ата-бубайрин патав фин гл., вуж кьин, чан кумукь тавун. Эме, чан руш, ата-бубайрин патав фена. Р. Синонимар: а дуьньядиз фин, вилер къава акӀун, дехквердиз фин, кечмиш хьун.