1. katolik kilsəsində monastır başçısı; rahib; 2. katolik keşişi.
abbatın idarə etdiyi katolik monastırı; rahiblik.
sufi; övliya; dərviştəbiət adam; bəzən dərbədər, sərsəri, avara, sadədil adam.
bax dəstəmaz.
dirilik suyu.
kövsər suyu; bax kövsər.
zəmzəm suyu; bax zəmzəm.
bax abi-bəga.
ibadətlə məşğul olan adam, vaxtını ibadətlə keçirən adam; dindar.
abid kimi, özünü abidə oxşadaraq.
axirət, o dünya.
bax ürf.
Quran surələrindən birinin adı (“qaçan atlar” deməkdir).
XIX əsrin əvvəllərində ABŞ-da xristian təriqətinin davamçıları (protestontizm əsasında meydana gəlib)
yaradan, yaradıcı (Allah).
Məhərrəmlik zamanı keçirilən başyarma ayinində əyinlərinə ağ köynək geyən baş yaranlar və zəncir vuranlar
qızıl ceyran (Məkkədə ceyran şəklində olan qızıl büt).
axırzaman, dünyanın axırı, sonu, o biri dünya, dini etiqadlara görə öləndən sonra insanların düşəcəyi ikinci və əbədi dünya
dinə sadiq qalan və öz əməlləri ilə axirəti qazanan adam.
1. dünyanın sonu, axırı; qiyamət; 2.şiələrin 12-ci imamı Mehdinin ləqəbi.
axşam vaxtı qılınan namaz; şam namazı.
müsəlmanların baş ruhanilərinə verilən ad; ayətüllah (bax).
axund sənəti, axund peşəsi.
ibadətə qapılan adam.
müqəddəslərin həyatının təsvirindən ibarət kilsə ədəbiyyatı növü; xristian övliyalarının həyatını təsvir edən kitablar
qurbanlıq heyvan.
XIII əsrlərdə Fransada və İtaliyada geniş yayılmış dini sekta.
dünya ilə axirət arasında olub, ruhların qiyamətə qədər duracaqları yer, qəbir, qəbir həyatı.
gələcəkdə olacaq hadisələri qabaqcadan bilən (Allaha isnad edilən sifətlərdən biri).
1.cəmdə mələklər, məlaikələr; 2. ilahi dünya, məlaikə və ruhlar aləmi, ilahi səltənət, ərşi-ilahi.
alına yazılan tale, qismət, bəxt.
Məhəmməd peyğəmbərin beş nəfərdən (Məhəmməd, Əli, Fatimə, Həsən, Hüseyn) ibarət ailəsinə şiələrin verdikləri ad
Quran surələrindən birinin adı («İmran ailəsi»).
ali-rəsul; Peyğəmbər övladı: Əli, Fatimə, Həsən və Hüseyn (ə); Kisa isə Peyğəmbərin əbasıdır, adları çəkilən beş kimsənin üstünə çəkilən əbadır
bax ali-rəsul.
peyğəmbər övladı, peyğəmbər nəsli, ali-nəbi, ali-kisa.
cəmdə bütlər, məbudlar, allahlar.
1. məbudlar, bütlər; 2. allahlar.
bütün kainatı, aləmi yaradan və hər şeyi idarə edən mütləq qüvvə, rəbb, tanrı.
məscid.
bax Allah
allahaxtarıcılıq tərəftarı, allahqurucu (Tarix termini kimi işlənir).
XX əsrin əvvəllərində Rusiyada meydana gəlmiş və rus burjua ziyalılarının arasında yayılmış dini-fəlsəfi cərəyan; allahquruculuq (Tarix termini kimi i
bax allahaxtarıcı.
bax allahaxtarıcılıq
bax allahaxtarıcılıq.
dilənçiyə, yoxsula Allah yolunda verilən pay; sədəqə.
Allaha inanan, Allaha sitayiş edən; dindar.
Allaha inanma, Allaha sitayiş etmə.