АШКАРА

фарс, ктаб, прил. 1) виридаз малум, тайин, чидай, гьакъикъи. Хуьз гайи сир дуьзда хьана, ашкара. Е. Э. Эминни адан яр. Лежбер юлдашарин уьлчи Амач хьи ашкара, юлдаш. С. С. Я кьван карвансара... Са халкьдихъ вичин вири гъавурда акьадай чӀалалди кхьин, басма, газет, ктаб лазим тирди гила вирибуруз ашкара я. са чӀалаз вичиз килигай сесер авайди я. Гь. Гь. Лезги чӀалан нугъатрикайни гьарфарикай са кьве гаф. ЧӀехи Албаниядин тӀвар хвенвай Алпан хуьре ассимиляциядин гелер лап ашкара жезва. М. М. Лезги тӀвар алатӀа. 2) чинебавал авачир. АватӀа дуствилин гьуьрмет, Захъди ашкара яз кӀан я. Е. Э. КӀан я.

* ашкара авун гл., ни низ вуч ахъаюн, масадаз (масадбуруз) лугьун. Чи арада авай маса инсандин рикӀиз зи дерт вуна ашкар имир, яр. Е. Э. Яр. Абуру [ цеквери - А. Г.] духтурривайни лугьуз тежедай кӀвалахар ашкара ийида. А. Сайд. Цекверин кӀунтӀ Синонимар: малум авун, раиж авун.

* ашкара хьун гл., низ вуч виридаз малум хьун, чинебавал амукь тавун. Синонимар: малум хьун, раиж хьун.

АШКАР
АШКАРА

Digər lüğətlərdə