ГУЬЗЕЛАРУН

гл., ни-куь вуж-вуч гуьзел гьалдиз гъун. СтӀурарни зи ЭчӀехуьр са дере, са макан я, гьа чкаяр гуьзелардай цӀирГьинавай хтар я. Ас. М. Гъезелар. Синоним; гуьрчегарун. Антоним: эйбежерун.