охотник.
1. ovçu; 2. гъуьрчехъанрин c. ovçular -i [-ı].
n. hunter, huntsman, tracker, one who chases and captures game animals .
сущ.; -ди, -да; ар, -ри, -ра вагьши гьайванрал гъуьрч ийидайди. Парчадиз гьар ренг, Пурариз уьзенг, гьар мектебдиз - зенг, Гъуьрчехъандиз тфенг Хуп