|| ДИНЖУН гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; динжар авун || динж: авун, динжар тавун || динж тавун, динжар тахвун || динж; тахвун, динжар хъийимир || динж хъийимир динж тир гьалдиз гъун. Дербентдиз агакьайла, курсарин зеведиш Камсият муаллимди рушар хушвилелди кьабулна, абур общежитида динжарна. ЛГ, 2000, 10. VӀӀӀ. - Буюр ял ягъа, за исятда балкӀан динжда, - пачагь кӀвале туна, итим къецел экъечӀна. Ф. Пачагь кьабулай кесиб. Синоним: секинарун.