ЗИБИЛ
1) n. dirt, dust; fug; litter; 2) adv. lots of, much; no end of.
1. zibil; 2. məc. dan. yararsız, yaramaz (şey, adam haqqında); * зибил хьиз zibil kimi, həddən artıq çox, bol; зибил акъатун zibili çıxmaq
Tam oxu »1. сор : зибилдин - сорный. 2. (перен.) очень много, масса, уйма (разг.) : сала эчӀелар зибил я - на огороде уйма сорняков
Tam oxu »араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра герек амачир затӀ(ар). Къе КцӀара эцигзавай шумудни са *зуракӀ дарамат, лекъвенар авай куьчеяр, зибилрив ацӀанва
Tam oxu »