канец

м. канца, канцоў 1) son, axır канец тыдня (месяца) — həftənin (ayın) sonu (axırı) канец працы — işin axırı канец фільма — filmin sonu канец чвэрці — rübün axırı даводзіць да канца — axıra çatdırmaq канец слова (сказа) — sözün (cümlənin) axırı (sonu) 2) uc канец вяроўкі — kəndirin ucu канец нажа — bıçağın ucu 3) axır, qurtaracaq у канцы в уліцы — küçənin qurtaracağında даехаць да канца — axıradək getmək ◊ з усіх канцоў — hər yerdən, hər tərəfdən, hər yandan без канца — daim, həmişə, uzun-uzadı ант. пачатак