КЪИРМЕ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра Гъуьрчехъандин ружадин патрумда жедай кьуркьушумдин элкъвей гъвечӀи кӀус. Ам, вичин къирме галукьнавай къуьрен гуьгъуьна гьатнавай Гъуьрчехъан хьиз, вили вилер авай рушахъ къекъвезвай. Я. Ш. Гьахъ квахьдач. Вагай адан кӀвач кьирмейрив яначиртӀа, рикӀ са кьуркьушумдин хутуналди ягъиз жедачирни? М. Б. Кьве кьуьзек.

КЪИРМАЖ
КЪИРМИШ:

Digər lüğətlərdə