КЬУРАГЬ

прил. гзаф чими тир, кьур авай, кьур хас тир. Чаз кӀвалахда цӀийивилер твадай, гьахълудаз гъахълуди лугьудайбур, кьурагь чӀавуз марф хьиз, герек я. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Булах кьурагь йисузни, чӀимел йисузни сад тир: я артух, я тӀимил жедачир. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. Антоним: чӀимел.

* кьурагь хьун гл., гьава гзаф чимиди, къвалар авачирди хьун. Килиг, техилдикай са тварни пуч ийимир, цӀи кьурагь хьана никӀер вири хкатзава. А. Ф. Бубадин веси.

КЬУРАБА
КЬУРАГЬВАЛ

Digər lüğətlərdə