|| - ЛУГЪ граммам, суф. прилагательнийрикай, существтельнийрикай чка къалурдай цӀийи существительнияр арадиз гъидай суффикс. Суффикс -лух, къуллугъ, пачагьлугъ, ва сагълугъ гафар квачиз, амай вири дуьшуьшра х- далди кхьида. Месела: буллух, къумлух, къамишлух ва мсб. Лезги чӀалан ' орфографиядин къайдайрин свод. ТуькӀуьрайди У. А. Мейланова. -Махачкала, 1998, ч. 19.
|| ЛУЬХ нар. лап, гзаф, кьадарсуз (пиян гьалдикай рахадайла). Акваз ихьтин зурба кесер гьар са жасад ийир лух, Керекулдиз яна эсер: Гьатна месе уьм
Tam oxu »dan. bərk, son dərəcə, olduqca, çox, hədsiz; лух пиян bax луьл (луьл пиян); лух хьун bərk keflənmək, sərxoş olmaq, lül qənbər olmaq; lüllənmək
Tam oxu »(нареч.) - в сильной степени, сильно : ам лух гатана - его сильно побили; лух пиян я - вдребезги пьян
Tam oxu »