МЯТЫЙ

прич. и прил. 1. əzilmiş, əzik; 2. məc. əzgin, solğun, yorğun; ◊ мятый пар tex. işlənmiş buxar (maşında öz faydalı işini gömüş buxar).

МЯТНЫЙ
МЯТЬ

Digər lüğətlərdə