прил. 1. yetim qalmış, yetim; 2. məc. kimsəsiz qalmış, tək qalmış; 3. məc. boş qalmış, tərk edilmiş.
прил. 1. yetim qalmış, yetim; 2. məc. kimsəsiz qalmış, tək qalmış; 3. məc. boş qalmış, tərk edilmiş.
-ая, -ое. 1) Ставший сиротой. Осиротелый ребёнок. 2) Лишившийся близкого, любимого человека. Осиротелый друг. Осиротелый пёс. 3) Покинутый владельцами, обитателями; опустевший, заброшенный. О-ые селен
Tam oxu »