сов. 1. cingildəmək; 2. səslənmək, eşidilmək; прозвенел веселый смех şən gülüş səsi eşidildi.
сов. 1. cingildəmək; 2. səslənmək, eşidilmək; прозвенел веселый смех şən gülüş səsi eşidildi.
-нит; св. а) Издать непродолжительный звон. Вдали прозвенел колокольчик. Прозвенел будильник. б) отт. Прозвучать, раздаться (о звонком, высоком звуке) Прозвенели детские голоса. В голосе прозвенели гн
Tam oxu »