раздзьмуць

зак. раздзьму, раздзьмеш, раздзьме, раздзьмуць (незак. раздзімаць) 1) üfürmək, üfürüb alışdırmaq раздзьмуць полымя — ocağı üfürüb alışdırmaq
раздзімаць
раздражненне