сов. 1. yarılmaq, sınmaq, doğranmaq; 2. məc. parçalanmaq, ikitirə olmaq, ayrılmaq.
сов. 1. yarılmaq, sınmaq, doğranmaq; 2. məc. parçalanmaq, ikitirə olmaq, ayrılmaq.
-колюсь, -колешься; св. см. тж. раскалываться, раскол, расколка, раскалывание 1) только 3 л. Рассечься, раздробиться на части, дать трещины (от ударов, падения и т.п.) Полено раскололось. Стакан раско
Tam oxu »1. гватун, кьве пад хьун (мес. кIарас). 2. хун (мес. шекер). 3. пер. кьве пад хьун, кьве тереф хьун, арада чуьруьк гьатна ччара хьун
Tam oxu »