-а; мн. - спецы, -ов; м. 1) В первые годы Советской власти: опытный специалист, выходец из непролетарской среды. 2) на что, в чём, по чему и с инф. разг. Тот, кто умеет хорошо делать что-л., мастер, з
Tam oxu »м dan. 1. bax специалист; 2. məc. usta; он в этом деле спец o, bu işdə ustadır (o, bu işin ustasıdır)
Tam oxu »mürəkkəb sözlərin əvvəlində “xüsusi” mənasında olan birinci tərkib hissəsi, məs.: спецотдел (xüsusi şöbə)
Tam oxu »