ТАРАШУН

гл., ни вуч; -да. -на: -а, -ин, -рай, -ин, -мир; тараш авун, тараш тавун, тараш тахвун, тараш хъийимир 1) масадан шейэр гужуналди, къанунсузвилелди къакъудун, жуванди авун. Абуру кесиб халкьар мичӀивиле туна тарашзавай... А. Ф. Бубадин веси. Халкьдин девлет тарашиз, вине кьадай чеб Буьндуьгуьррин туьтуьниз вегьизва къе еб. А. С. Зи бубади. Чи лезги халкьдикай рахайтӀа, ам чуьнуьхун, тарашун квачиз. намус, инсанпересвал вине кьуна яшамиш жезвайди я. ЛГ, 1992, 31. X. Дугъриданни, яракьлу бандитрин къаст чкадин колхоздин мал тарашун, халкь рекьелай алудун тир. ЛГ, 2003, 25. ХӀӀ. Жуьреба-жуьре фондарай халкьдивай тарашнавай пуларихъ чпихъ акьван дерин чирвилер авачир бязи авторри абурукай ктабар кхьизва ва жуьреба-жуьре "ахтармишунар" кьиле тухузва. ЛГ, 2004, 26. VӀӀ. 2) маса гузвай шей гурлудаказ къачун. Синоним: таламишун.

* хуьр тарашайда вичин хур гатада.

ТАРАШ
ТАРАШЧИ

Digər lüğətlərdə