тун глаголдин причастидин форма. Кил. ТУН [тту н ].
[ ттвар ] сущ.; -ци, -це; -ар, -ри, -ра 1) техилдин куьлуь элкъвей емиш. # къуьлуьн ~, мухан ~, нехуьн ~, дуьгуьд (ин) ~, кӀахун ~
Tam oxu »[тhвар] сущ.; -ци, -це; -ар, -ри, -ра цицӀибар недай, кӀвалин гьаятра жедай еке кьиф кьван вагьши ничхир
Tam oxu »[ттвар] (-ци, -це, -ар) 1. dən; къуьлуьн твар buğda dəni (dənəsi); 2. dən, taxıl, quş yemi; 3. dən (saç və saqqalda ağ tük); твар акатун dən düşmək, t
Tam oxu »(-ци, -це, -ар) - 1. зёрнышко : къуьлуьн твар - зёрнышко пшеницы; мухан твар - зёрнышко ячменя; къаргъадиз акур твар экъечӀдач (погов
Tam oxu »(-ци, -це, -ар) 1) n. grain, granule; corn, kernel; pip; stone; pearl; 2) n. spot; rising.
Tam oxu »м. твару, твараў bəniz, üz, sifət круглы твар — dəyirmi sifət выражэнне твару — üzün ifadəsi
Tam oxu »