ЦИФ

(-еди, -еда, -ер) 1. bulud; duman; цифеди кьун (циф акьалтун, циф гьатун) buludlanmaq, dumanlanmaq; цав цифеди кьуна göy üzü buludlandı; 2. məc. qəm, kədər, tutqunluq, pərişanlıq, məyusluq; циф ацахьна рикӀе зи bulud çökdü qəlbimə; * циф сун bax сун²; чӀулав цифер məc. qara buludlar (təhlükə, qorxu mənasında).