ЦӀИНГАВАРУН

(-из, -на, -а) f. 1. atılıb-düşmək, oynamaq, oynaqlamaq; пар кьезил хьайила ламра цӀингаварда. Ata. sözü eşşəyin yükü yüngül olanda oynamağı gələr; 2. məc. veyllənmək, boş-bikar gəzmək, avara gəzmək.
ЦӀИНГАВ(АР)
ЦӀИНГИЛ-МИНГИЛ