ЦӀИРТӀ

(-ини, -ина, -ер) 1. təql. çırt, tüpürərkən çıxan səs (dişlərin arasından); цӀиртӀ гун (цӀиртӀ вегьин) çırt atmaq, tüpürmək; 2. səpinti, sıçrantı, damcı; цӀиртӀ ягъун sıçratmaq, fışqırtmaq (mayeni); * цӀиртӀ кьал bax хъемп 1).
ЦӀИРИЦӀ²
ЦӀИРУН

Digər lüğətlərdə