ЦӀУЬДГЪУЬНУН

гл., вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; цуьдгъуьн авун, цуьдгъуьн тавун, цуьдгъуьн тахвун, цуьдгъуьн хъийимир гуьзлемиш тавур шартӀарикди са куьн ятӀани винел патай галчӀур хьун. Гьайвандин кьулухъ кӀвач накьв авахьнавай чкадин къерехдилай цӀуьдгъуьнна цӀархарани яцӀу кьве кӀарасдин арада акӀанвай, муькуьди къулайсуздаказ адан залан бедендин кӀаник акатнавай. А. Къ. Нехирбанни лекь. Кьар авай рехъ я ман, кӀвач цӀуьдгъуьнна, рушав гвай хъенчӀинин квар хана. С. Ярагъви ашукь Уьзден. Гададивай вичивай вич къаз хьанач, цӀуьдхуьнна гурарай аватна. М. В. Гьарасатдин майдандал.

ЦӀУЬДГЪУЬНАРУН
ЦӀУЬКӀ

Digər lüğətlərdə