фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) са вуч ятӀани арадиз къвезвай чка, кьил гузвай чка. Гьар булахдихъ вичин чешме, кьил жеда. Гьар шегьердихъ жеда вичин жигъирни. А. С. Шаламар ва чуьнгуьр. Ракъинални чигедал зун ашукь я - Абур кьведни чешме я зи экуьнин... А. С. «Лезгинка». За квез буйругъзава: къенин йикъалай куьне кранрай чиг яд хъвадач. Вучиз лагьайтӀа Туркменистан вири чуру азаррин чешме я. А. Къ. Аскервал башламишай югъ. 2) вацӀук акахьзавай цин хилер, булахдин ятар. Кьулан вацӀук какахьзава чешмеяр, Зи куьчени гур ийизва жигъирри. А. С. Лезги куьче.