ШАРТӀЛАМИШУН

гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; шартӀламиш авун, шартӀламиш тавун, шартӀламиш тахвун, шартӀламиш хъийимир шартӀ эцигун. Регъимлу хьухь! Хийирдин сефер хьуй, инсан!» Им ада шартӀламшизавай Иман я. М. В. Гьарасатдин майдандал.