ЭЧӀИГЪУН

нугъ., гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -га, -зава; -а, -н, -рай, -мир; эчигъ авун, эчигъ тавун, эчигъ тахвун, эчигъ хъийимир са карда куьмекчи яз кьабулун, гутун. - Валлагъ, Али стха, за кӀватӀ хъийида лугьузвайди тир. Амма Бажи дидеди инжиклу жемир, я бала, лугьуз, зун эчигънач. ЛГ, 2004,17.ӀӀ.

ЭЧӀЕЛ
ЭЧӀИН

Digər lüğətlərdə