EHSASAT

is. [ ər. “ehsas” söz. cəmi] kit. Hisslər, duyğular.
XVI əsrdə Azərbaycan dili hər cür fəlsəfi fikirləri və dərin ehsasatı ifadə edəcək yüksəkliyə qalxmışdı. M.İbrahimov.
“Könüldə fırtına” (şeirlər kitabı) pis ehsasat yaradır. Ə.Vəliyev.

EHSAS
EHTİKAR

Значение слова в других словарях