SXOLASTİKA

сущ. схоластика:
1. господствующее направление в средневековой философии, целью которого было теоретическое оправдание церковных догматов с помощью умозрительных, формальных логических аргументов
2. формальное знание, оторванное от жизни и практики, бесплодное умствование; схоластицизм
SXOLASTİK
SIÇRAĞAN
OBASTAN VİKİ
Sxolastika
Sxolastika (yunanca "schole" – elmi söhbət, məktəb) – dini fəlsəfə tipi. Hərfi mənada "məktəb fəlsəfəsi" deməkdir. Orta əsrlər dövrü üçün xarakterikdir. Sxolastlar xristianlıq dini etiqadını rasionallıqla əsaslandırmağa və sistemləşdirmək niyyətində idilər. Bunun üçün isə onlar antik filosofların ideyalarından istifadə edirdilər. Teologiyaya üstünlük vermək, ehkamçı ilkin şərtləri rasionalist metodika ilə birləşdirmək və formal məntiq problemlərinə maraq sxolastikanın səciyyəvi cəhətləridir. Orta əsrlərdə ən çox Qərbi Avropada inkişaf etmişdir. Sxolastikanın kökləri son antik fəlsəfəsinə, xüsusilə Proklın görüşlərinə gedib çıxır. == Sxolastismin dövrləri == Sxolastism üç dövrə bölünür. Erkən sxolastika Orta sxolastika və ya Klassik sxolastika Müasir sxolastikaErkən sxolastikaya (IX-XIII əsrlər) neoplatonizmin təsiri olmuşdur (Kenterberili Anselm, İbn Sina, İbn Rüşd, Akvinalı Foma ) Klassik sxolastika dövründə (XIV-XV əsrlər) xristian aristotelizmi (Böyük Albert), üstün idi.

Digər lüğətlərdə

вертопра́х вы́каться лифт малагаси́ец наро́дишко перегляну́ться переко́лка позева́ть при́змочка глоссеманти́ческий гра́бить завербова́ться правоме́рный betrayal cap desert forma gummosis iron mine Jainism вырожденческий охорашиваться потоп укоризна холопствовать